ಹೊರಟುಬಿಡು ಪ್ಲೀಸ್….
ನಿನಗೆ ಯಾವುದು ಅನುಕೂಲವೋ ಅದ್ಕಾಗಿಯಷ್ಟೇ ನೀನು ಮಾತನಾಡೋದು ಅಂತ ನಾನು ಹೇಳಿದರೆ ಅದು ನನಗೇ ಪುನಃ ಅನ್ವಯಿಸಿಬಿಡತ್ತೆ ಅನ್ನೋದು ಕಾಡಲಿಕ್ಕೆ ಆರಂಭಿಸಿದ್ದಾಗಿನಿಂದ ನಾನು ಹೆಚ್ಚು ಮಾತನಾಡೋದು ಬಿಟ್ಟೆ ಕಣೊ! ಆ ಅನುಕೂಲ ಯಾವುದೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಇದೊಂದು ಕೊನೆಯಿರದ ವಾಕ್ಯ ಸರಣಿ! ನೀನು ನನಗೆ ಹೇಳ್ತಿರ್ಬೋದು, ನಾನು ನಿನೆಗೆ ಹೇಳ್ತಿರ್ಬೋದು. ಈ ಮಾತು ಅನ್ನೋದು ಯಾಕೋ ಒಂದು ರೀತಿ ಜೇಡರ ಬಲೆಯ ಹಾಗೆ ಅನ್ನಿಸ್ತಿದೆ. ನಾನೇ ಹೆಣೆದ ಬಲೆಯೊಳಗೆ ನಾನೇ ಸಿಕ್ಕಾಕೊಂಡು ಬಿಡಿಸಿಕೊಳ್ಳೋದಿಕ್ಕೆ ಜೀವಮಾನವೆಲ್ಲಾ ಹೊಡೆದಾಡೊ ಸ್ಥಿತಿಯಾಗಿಹೋಗಿದೆ ಯಾಕೋ ನನಗೆ.
ªÁåªÉÆúÀ
£ÁjøÀÛ£À¨sÀgÀ£Á©üÃzÉñÁA
zÀȵÁÖ÷é ªÀiÁ UÁ ªÉÆúÁªÉñÁA|
KvÀ£ÁäA¸ÀªÀ¸Á¢«PÁgÀA
ªÀÄ£À¹ «aAvÀAiÀÄ ªÁgÀªÀiï ªÁgÀA||
“¥sÀUï..” ¨ÉAQ PÀrØAiÀÄ£ÀÄß VÃjzÀ ¸ÀzÀÄÝ AiÀıÉÆÃzÉAiÀÄ CAvÀgÁ¼ÀzÀ°è ¥ÀæwzsÀ餹vÀÄ. AiÀiÁªÀÅzÉÆà CxÀð«®èzÀ, ¥ÀjZÀAiÀÄ«®èzÀ, D ¸À¢ÝUÉ ¸ÀA§A¢ü¹zÀÝ WÀl£ÁªÀ½AiÉÆAzÀÄ PÀëtªÀiÁvÀæzÀ°è ªÀÄ£À¸Àì°è dgÀÄV ºÉÆÃzÀAvÉ ¨sÁ¸ÀªÁV AiÀıÉÆÃzÉ GjAiÀÄÄvÀÛzÀÝ PÀrØAiÀÄ£Àß PÉÊAiÀįÉèà »rzÀÄ ¤AwzÀݼÀÄ. ‘H...¥sï...ºÁ..” PÉÊ ¸ÀÄlÖ ¨sÀgÀzÀ°è AiÀıÉÆÃzÉ GzÀÎj¹ PÉÊAiÀÄ£ÀÄß MAzÀµÀÄÖ ¨Áj UÁ½AiÀÄ°è PÉÆqÀ« ªÀÄvÉÆÛAzÀÄ ¨ÉAQ PÀrØAiÀÄ£ÀÄß VÃjzÀ¼ÀÄ – ‘¥sÀUï..” ‘fêÀ£ÀzÀ°è PÉ®ªÉÇAzÀµÀÄÖ ºÁUÉAiÉÄÃ! GjzÀÄ ¸ÀÄlÖgÀÆ, CzÀ£ÀÄß H¢, Dj¹, PÉÆqÀ« ªÀÄvÉÆÛAzÀ£ÀÄß ºÉÆwÛ¸À§ºÀÄzÀÄ. DzÀgÉ £É£À¦gÀ° JgÀqÀ£ÉAiÀÄzÀÆÝ ¸ÀºÀ ¸ÀÄqÀĪÀÅzÉÃ! EzÀÄ ªÀÄÄUÀÄAiÀÄĪÀÅzÀÄ JAzÀÄ? ºÁA! ºËzÀÄ.. ºËzÀÄ.. ªÀÄvÉÛ ºÉÆwÛ¸À®Ä DUÀzÀºÁUÉ ¸ÀÄlÄÖ PÀgÀPÀ¯ÁzÁUÀ.! EzÀÄ w½zÀÆ w½zÀÆ.. bÉÃ!’ AiÀıÉÆÃzÉAiÀÄ ¨ÉgÀ¼ÀÄ ªÀÄvÉÆÛªÉÄä ¸ÀÄlÖvÀÄ! ¢Ã¥ÀªÀ£ÀÄß ºÉÆwÛ¸À®Ä VÃjzÀ PÀrØUÀ¼ÀÄ PÉÊ ¸ÀÄlÖªÀÅ!
